Пад гукі афрыканскіх тамтамаў на гразкай глеістай глебе пад пякучымі прамянямі Сьвятарнай Зоркі моляць-шаманяць дзікія людзі з маністамі на шыях, дзякуюць... і просяць долі, як і мы прасілі, маюць памяць, як і мы калісьці мелі... Вераць у Далёкае Сьвятло, як нашыя продкі верылі ў ласку ўладарнага Ярылы.
2001
|
|